Good কলেষ্টেৰল-Bad কলেষ্টেৰল

বিপ্লবওজা

কলেষ্টেৰল হৈছে এক প্ৰকাৰৰ চৰ্বি (লিপিড) আৰু ইবিভিন্ন শাৰীৰিক কাৰ্যৰ বাবে অত্যাৱশ্যকীয়। কলেষ্টেৰল স্বাস্থ্যকৰ কোষ নিৰ্মাণ কৰিবলৈ, এষ্ট্ৰোজেন আৰু টেষ্টোষ্টেৰনৰ দৰে হৰমন প্ৰস্তুত কৰিবলৈ আৰু পিত্ত এচিড ইত্যাদি প্রস্তুত কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ হয়। অৱশ্যে মানব তেজৰ প্ৰবাহত অত্যাধিক কলেষ্টেৰলে হৃদৰোগ আৰু ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। শেহতীয়া সময়ছোৱাত ভাৰতীয় লোকসকলৰ কলেষ্টেৰল প্ৰ’ফাইল এক চিন্তাৰ বিষয় হৈ পৰিছে। কিয়নো জীৱনশৈলীৰ পৰিৱৰ্তন, খাদ্যাভ্যাস, মেদবহুলতা, ডায়েবেটিচ আৰু হৃদৰোগৰ বৰ্ধিত হাৰে সমগ্ৰ জনসংখ্যাত কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ প্ৰভাৱিত কৰিছে।

কলেষ্টেৰলৰ প্ৰকাৰ

কলেষ্টেৰল দুটা মুখ্য প্ৰকাৰৰ লাইপোপ্ৰ’টিনৰ দ্বাৰা তেজৰ প্ৰবাহৰ মাজেৰে প্রবাহিত হয়।লাইপোপ্ৰ’টিন হৈছে চৰ্বি আৰু প্ৰ’টিন একত্ৰিত কৰি কলেষ্টেৰল পৰিবহন কৰা অণু। ইয়াৰ মুখ্য দুটা প্ৰকাৰ হৈছে –

নিম্নঘনত্বৰ লাইপোপ্ৰ‘টিন (LDL) বা “Bad” কলেষ্টেৰল

LDL-ক প্ৰায়ে “Bad” (বেয়া) কলেষ্টেৰল বুলি কোৱা হয় কিয়নো ই যকৃতৰ পৰা ধমনীলৈ কলেষ্টেৰল পৰিবহন কৰে। যদি LDL কলেষ্টেৰলৰ পৰিমান অত্যাধিক হয়, তেন্তে ই ধমনীবোৰৰ বেৰত জমা হৈ প্লেক গঠন কৰিব পাৰে। এই প্লেকে ধমনীবোৰ কঠিন আৰু সংকুচিত কৰে (এথেৰোস্ক্লেৰোচিছ নামৰ এক স্থিতি) যাৰ ফলত তেজ প্ৰবাহিত হোৱাটো অধিক কঠিন হয় আৰু হৃদৰোগ আৰু ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা বৃদ্ধি হয়। LDLৰ স্তৰ কম ৰাখিবলৈ সাধাৰণতে পৰামৰ্শ দিয়া হয়। বেছিভাগ লোকৰ বাবে, 100 mg/dLতকৈ কম LDL স্তৰ অনুকূল বুলি গণ্য কৰা হয়।

উচ্চঘনত্বৰ লাইপোপ্ৰ‘টিন (HDL) বা “Good” কলেষ্টেৰল

HDL-ক “Good” (ভাল) কলেষ্টেৰল বুলি গণ্য কৰা হয় কিয়নো ই তেজৰ প্ৰবাহৰ পৰা অতিৰিক্ত কলেষ্টেৰল আঁতৰ কৰাত সহায় কৰে। ই অতিৰিক্ত কলেষ্টেৰলক যকৃতলৈ ঘূৰাই লৈ যায় য’ত ই হয় ভাঙি যায় বা শৰীৰৰ পৰা ওলাই যায়। HDL-ৰ উচ্চ স্তৰে হৃদৰোগৰ বিপদাশংকাৰ নিম্নতৰ কৰে। HDLৰ উচ্চ স্তৰ অর্থাৎ 60 mg/dL বা তাতকৈঅধিক স্তৰহৃদৰোগৰ বিৰুদ্ধে সুৰক্ষামূলক বুলি গণ্য কৰা হয়।

আনহাতে VLDL আৰু ট্ৰাইগ্লিচাৰাইডে শৰীৰত HDL আৰু LDLৰ স্তৰ যথেষ্ট প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে। লিপিড বিপাক আৰু কাৰ্ডিওভাস্কুলাৰ স্বাস্থ্য বুজাৰ বাবে এইবোৰৰ মাজৰ সম্পৰ্ক অতিকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ।

অতি নিম্নঘনত্বৰ লাইপোপ্ৰ‘টিন (VLDL)

VLDL হৈছে এক প্ৰকাৰৰ লাইপোপ্ৰ’টিন যি তেজত ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড (আন এক প্ৰকাৰৰ চৰ্বি) বহন কৰে। LDLৰ দৰে VLDLয়ে ধমনীবোৰত প্লেক জমা হোৱাত অৰিহণা যোগায় আৰু ইয়াৰ উচ্চ স্তৰে হৃদৰোগৰ আশংকা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। VLDLৰ স্তৰ নিম্নগামী কৰি ৰখাটো বাঞ্ছনীয়। ইয়াক সাধাৰণতে লিপিড প্ৰ’ফাইলৰ অংশ হিচাপে গণ্য কৰা হয়।

ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড

ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড কলেষ্টেৰল নহয় যদিও ই হৃদযন্ত্ৰৰ স্বাস্থ্য মূল্যাঙ্কন কৰাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অৰিহণা যোগায়। ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড হৈছে শৰীৰৰ আটাইতকৈ সচৰাচৰ প্ৰকাৰৰ চৰ্বি আৰু ইয়াক তেজত পোৱা যায়।  শৰীৰে অতিৰিক্ত কেলৰি, সুৰা আৰু শৰ্কৰাৰ পৰা ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড প্ৰস্তুত কৰে। ট্ৰাইগ্লিচাৰাইডৰ উচ্চ স্তৰ, বিশেষকৈ যেতিয়া নিম্ন HDL আৰু উচ্চ LDLৰ সৈতে সম্পর্কিত হয়তেতিয়া হৃদৰোগৰ আশংকা বৃদ্ধি হ’ব পাৰে।

কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ আৰু বিপদাশংকা

মুঠ কলেষ্টেৰল(Total cholesterol) : এইয়া হৈছে LDL, HDL আৰু VLDL-ৰ 20% যোগফল। 200 mg/dLৰ তলত মুঠ কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ সাধাৰণতে স্বাস্থ্যকৰ বুলি গণ্য কৰা হয়।

তেজত কলেষ্টেৰলৰ অনুকূল স্তৰ

LDL: 100 mg/dL তকৈ কম

HDL: 60 mg/dL বা অধিক

ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড: 150 mg/dL তকৈ কম

কলেষ্টেৰলৰ স্তৰত অৰিহণা যোগোৱা কাৰকসমূহ

• আহাৰ: সংসাধিত খাদ্য, চেনীযুক্ত লঘু আহাৰ, ফাষ্ট ফুড, আৰু পৰিশোধিত কাৰ্বোহাইড্ৰেটৰ ব্যৱহাৰ বৃদ্ধি, লগতে আঁহ, পাচলি আৰু মাহজাতীয় শস্যসমৃদ্ধ পৰম্পৰাগত ভাৰতীয় খাদ্যৰহ্ৰাসৰ ফলত কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ বা ভাৰসাম্যহীনতা বৃদ্ধি পায়।
• নগৰায়ন আৰু বহিৰাগত জীৱনশৈলী: গ্ৰাম্যৰ পৰা নগৰীয়া জীৱন-ধাৰণলৈ পৰিৱৰ্তন য’ত শাৰীৰিক সক্ৰিয়তা হ্ৰাস আৰু বহিৰাগত অভ্যাস বৃদ্ধি (যেনে দীঘলীয়া কামৰ সময়, ব্যায়ামৰ অভাৱ) ইত্যাদিবোৰেদুৰ্বল কলেষ্টেৰল প্ৰ’ফাইলৰ বৰ্ধিত প্ৰচলনত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
• ডায়েবেটিচ আৰু মেদবহুলতা: ভাৰতত টাইপ – 2 ডায়েবেটিচ আৰু মেদবহুলতাৰ প্ৰচলন দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে যি অস্বাভাৱিক কলেষ্টেৰল প্ৰ’ফাইলৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। ডায়েবেটিচ থকা লোকসকলৰ উচ্চ ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড, নিম্ন HDL, আৰু উচ্চ LDLৰ স্তৰ থাকে যাৰ ফলত হৃদৰোগৰ আশংকা বৃদ্ধি হয়।
• বংশগতি: কলেষ্টেৰলৰ স্তৰত আনুবংশিক প্ৰবৃত্তিয়েও এক ভূমিকা পালন কৰে। কিছুমান ভাৰতীয় জনসংখ্যাত পাৰিবাৰিক হাইপাৰকলেষ্টেৰলেমিয়া (উচ্চ কলেষ্টেৰললৈ লৈ যোৱা আনুবংশিক বিকাৰ)ৰ দৰে স্থিতি সচৰাচৰ দেখা পোৱা যায়।

স্বাস্থ্যৰ প্ৰভাৱ

ভাৰতত দুৰ্বল কলেষ্টেৰল প্ৰ’ফাইলৰ ফলত হৃদযন্ত্ৰৰ আক্ৰমণ, ষ্ট্ৰোক আৰু অন্যান্য প্ৰকাৰৰ এথেৰোস্ক্লেৰোচিছকে ধৰি কাৰ্ডিওভাস্কুলাৰ ৰোগ(CVD)ৰ ঘটনা বৃদ্ধি পাইছে। CVD ইতিমধ্যে ভাৰতত মৃত্যুৰ এক মুখ্য কাৰণ। অনিয়ন্ত্ৰিত কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ থকা লোকসকলৰ বাবে উচ্চ ৰক্তচাপ, ধূমপান আৰু হৃদৰোগৰ পাৰিবাৰিক ইতিহাসৰ দৰে কাৰকবোৰে স্বাস্থ্যৰ ওপৰত নেতিবাচক প্রভাব বিস্তাৰ কৰে।

ভাৰতত কলেষ্টেৰলৰ শেহতীয়া পৰিসংখ্যা

ইণ্ডিয়ান হাৰ্ট এছ’চিয়েচন (IHA) আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় পৰিয়াল স্বাস্থ্য জৰীপ (NFHS)ৰ দ্বাৰা বিভিন্ন স্বাস্থ্য সম্পর্কীয় অধ্যয়ন অনুসৰি পোৱা গৈছে যে  –

• প্ৰাপ্তবয়স্ক ভাৰতীয় জনসংখ্যাৰ প্ৰায় 25-30% লোকৰ কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ বৃদ্ধি পাইছে।
• প্ৰায় 30-40% ভাৰতীয়ৰ LDL-ৰ স্তৰ উচ্চগামী পোৱা গৈছে; যি হৃদৰোগৰ আশংকাত অৰিহণা যোগায়।
• বহুতো ভাৰতীয়ৰ HDL-ৰ স্তৰ নিম্নগামী পোৱা গৈছে; প্ৰায় 50% লোকৰ HDL স্তৰ সুৰক্ষাসীমাৰ তলত আছে।
• 25-35% ভাৰতীয় প্ৰাপ্তবয়স্কৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষকৈ চহৰঅঞ্চলত আৰু বিপাকীয় লক্ষণ থকা লোকৰ ক্ষেত্ৰত এলিভেটেড ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড পোৱা গৈছে।

ব্যৱস্থাপনা আৰু আহাৰ চিকিৎসা

আহাৰৰ চৰ্বি

চৰ্বিৰ পৰিমাণ আৰু মানদণ্ড দুয়োটাই বেছিভাগ তেজৰ লিপিডবিশেষকৈ LDL-ৰ উচ্চস্তৰৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ সম্পৰ্কিত বুলি ধাৰণা কৰা হয়। এইটো মুখ্যতঃ দেখা গৈছে যে অত্যাধিক চৰ্বিৰ গ্ৰহণৰ ফলত মুঠ চিৰাম কলেষ্টেৰল বিশেষকৈ LDL-ৰ স্তৰ উচ্চগামী হয়। আমি গ্ৰহণ কৰা খাদ্যবোৰত কলেষ্টেৰল, সংপৃক্ত, মনোচেচুৰেটেড আৰু পলিআনচেচুৰেটেড ফেটি এচিড থাকে। এইবোৰ বিভিন্ন খাদ্যত থকা চৰ্বিৰ দৰে অদৃশ্য হ’ব পাৰে বা ৰন্ধনত ব্যৱহৃত চৰ্বি আদিৰ দৰে দৃশ্যমান হ’ব পাৰে। এইবোৰৰ প্ৰতিটোৰ বিষয়ে বিতংভাৱে জানি লও আহক-

• কলেষ্টেৰল

কলেষ্টেৰল কেৱল প্ৰাণী মূলৰ উৎসতহে পোৱা যায়। তেজত বৰ্ধিত কলেষ্টেৰলক হাইপাৰকলেষ্টেৰলেমিয়া বুলি কোৱা হয় যাৰ ফলত এথেৰোস্ক্লেৰোচিছ হয়।কলেষ্টেৰল সমৃদ্ধ খাদ্যবোৰ হৈছে ছাগলীৰ মাংস, গাহৰিৰ মাংস, ভেড়াৰ মাংস, মুৰ্গী, কণী (হালধীয়া), গ্ৰন্থিমাংস (মগজু, যকৃত আৰু বৃক্ক), গাখীৰ, চীজ, আইচক্ৰীম, মাখন, দেশী ঘিউইত্যাদি।

• সংপৃক্ত ফেটি এচিড (SFA)

SFA বেছিভাগ জন্তুৰ চৰ্বিত কোঠাৰ উষ্ণতাত বগা মাৰ্বলসদৃশ গোটা পদার্থ হিচাপে পোৱা যায়। আহাৰত থকা এই সংপৃক্ত চৰ্বিয়ে উচ্চ LDL-ৰ সৃষ্টি কৰে। তিনিটা সংপৃক্ত ফেটি এচিড – লাউৰিক এচিড, মাইৰিষ্টিক এচিড আৰু পালমিটিক এচিডে কলেষ্টেৰলৰ স্তৰ বৃদ্ধি কৰে। সংপৃক্ত চৰ্বিৰ পৰা প্ৰদান কৰা শক্তি সদায়ে মুঠ কেলৰিৰ 10% < হ’ব লাগে। SFA সমৃদ্ধ খাদ্যবোৰ হৈছে গাখীৰ চৰ্বি, মাখন, বিশুদ্ধ ঘিউ, নাৰিকল তেল, পাম তেল, মাৰ্জাৰিন, বনস্পাতি, ছাগলীৰ মাংস ইত্যাদি।

• মনোআনচেচুৰেটেড ফেটি এচিড (MUFA)

MUFAক কোঠাৰ উষ্ণতাত তৰল অৱস্থাত পোৱা যায়।MUFA সমৃদ্ধ সৰ্বাধিক খাদ্যৰ উৎস হৈছে জলফাই তেল, কেনোলা তেল আৰু কিছু পৰিমাণে সৰিয়হতেল। MUFA হৈছে এক উৎকৃষ্ট চৰ্বি কিয়নো ই LDL-ৰ স্তৰ হ্ৰাস কৰে আৰু HDL-ৰ স্তৰ বৃদ্ধি কৰি এথেৰোস্ক্লেৰোচিছ প্ৰতিৰোধ কৰে। অলিক এচিড হৈছে এক উৎকৃষ্ট MUFA। MUFA-ৰ প্লাজমা কলেষ্টেৰল হ্রাসকাৰী প্ৰভাৱ আছে। MUFA সমৃদ্ধখাদ্যবোৰ হৈছেকেনোলা তেল, জলফাই তেল আৰু টৰিয়া-সৰিয়হ তেল ইত্যাদি।

• পলিআনচেচুৰেটেড ফেটি এচিড (PUFA)

এইবোৰ কোঠাৰ উষ্ণতাত তৰল। দুটা মুখ্য প্ৰকাৰৰ PUFA গুৰুত্বপূৰ্ণ –

• লিনোলিক এচিড (LA/n-6/ অমেগা 6) – অমেগা 6 ফেটি এচিডৰ সমৃদ্ধ উৎস হৈছে – চাফ্লাৱাৰ তেল, সূৰ্যমুখী ফুল তেল, তিল তেল আৰু কৰ্ণ তেল।
• আলফা লিনোলেনিক এচিড (ALNA/n-3/ অমেগা 3) – অমেগা 3 ফেটি এচিডৰ সমৃদ্ধ উৎস হৈছে – কেনোলা তেল, জলফাই তেল, টৰিয়া-সৰিয়হ তেল, সৰিয়হ তেল, চয়াবীন তেল, মাছৰ তেল, (মেকেৰেল, চাৰ্ডিন, ট্ৰাউট আৰু টুনা), ঘেঁহু, বজৰা, সেউজীয়া শাক পাচলি, মেথি, সৰিয়হ (ৰাই), বাদাম, বিন ইত্যাদি।

n-6:n-3 ৰ অনুপাত 5:10 -ৰভিতৰত স্বাস্থ্যকৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। এইটো দুটা তেলৰ মিশ্ৰণ ব্যৱহাৰ কৰি প্ৰাপ্ত কৰিব পাৰি। সৰিয়হতেল বা টৰিয়া-সৰিয়হ তেলৰ (n-3 সমৃদ্ধ)সমান অংশৰ সৈতে চেফ্লাৱাৰ, মাকৈ, সূৰ্যমুখী বা তিল তেলৰ (n-6 সমৃদ্ধ) মিশ্ৰণে 5:10 ৰ মাজত অনুপাত দিব পাৰে। এইঅনুপাতহৃদযন্ত্ৰৰ বাবে স্বাস্থ্যকৰ। মাছৰ তেল আৰু মাছতো n-3 থাকে আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ বাবেও উপকাৰী কিয়নো ই প্লাজমা ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড হ্ৰাস কৰে। PUFAৰো কলেষ্টেৰল হ্ৰাসকাৰী প্ৰভাৱ আছে। n-3 বাঅমেগা 3 ফেটি এচিড হৃদযন্ত্ৰৰ বাবে উৎকৃষ্ট কিয়নো সেইবোৰ-

• প্লেটিলেট একত্ৰীকৰণ আৰু মনোচাইট অনুপালন হ্ৰাস কৰে
• প্লাজমা লিপিড সংশোধন কৰে আৰু
• ৰক্তচাপনিম্নগামী কৰে

কাৰ্বোহাইড্ৰেট

আমি কাৰ্বোহাইড্ৰেটবোৰৰ বিষয়ে জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ কিয়নো এইবোৰৰ পাচন গুণাগুণ পৃথকআৰুশোষণৰ হাৰ পৰিৱৰ্তনশীল। মনোচেকাৰাইডবোৰ আটাইতকৈ দ্ৰুতগতিত শোষিত হয় আৰু পলিচেকাৰাইডবোৰ আটাইতকৈ লেহেমকৈ শোষিত হয়। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে পলিচেকাৰাইডত অধিক আঁহ থাকে লগতে অন্ত্ৰৰ ৰোগ, ডায়েবেটিচ আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ সমস্যাৰ দৰে বহুতো বিকাৰৰ বাবে ভাল। ইয়াক পানী-অদ্ৰৱণীয় আৰু পানী-দ্ৰৱণীয় প্ৰকাৰ হিচাপে পোৱা যায়।দ্ৰৱণীয় আঁহ যেনে পেক্টিন আৰু মিউচিলেজৰ কলেষ্টেৰল হ্ৰাসকাৰী প্রভাব আছে। দৈনিক প্ৰায় 20-40 গ্ৰাম দ্ৰৱণীয় আঁহ গ্ৰহণ কৰাটো উপকাৰী বুলি প্ৰমাণিত হৈছে। আপুনি দেখিছে, মাহজাতীয় শস্য, ওটচ, সম্পূৰ্ণ শস্য, ফল (আপেল, নাশপাতি আৰু নেমুজাতীয় ফল) আৰু পাচলি ইত্যাদি দ্ৰৱণীয় আঁহৰ এক সমৃদ্ধ উৎস। চয়াবীন হৈছে আঁহৰ এক ভাল উৎস আৰু চয়া প্ৰ’টিনৰ এষ্ট্ৰোজেনিক প্ৰভাৱ থাকে যাৰ ফলত লিপিডৰ স্তৰ হ্ৰাস হয়।

প্ৰ‘টিন

প্ৰ’টিনৰ পৰিমাণে চিৰাম লাইপোপ্ৰ’টিনৰ ওপৰত কোনো গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰভাৱ পেলাব নোৱাৰেযদিও ই গুৰুত্বপূৰ্ণ হ’ব পাৰে। প্ৰাণীমূলৰ প্ৰ’টিনতকৈ উদ্ভিদৰ মূলৰ প্ৰ’টিন বাচি লোৱাত অগ্রাধিকাৰ দিব লাগে। কিয়নো উদ্ভিদ উৎপত্তিৰ খাদ্য প্ৰ’টিনৰ ভাল উৎস;আঁহ সমৃদ্ধ, কম পৰিমাণৰ সংপৃক্ত চৰ্বি যুক্ত আৰু কলেষ্টেৰল বিহীন। পশুখাদ্যৰ ক্ষেত্ৰত কণীৰ বগা আৰু চৰ্বিহীন মাংস বিকল্পপছন্দ হ’ব লাগে।

ভিটামিন

প্ৰাকৃতিক ভিটামিন E, ভিটামিন C আৰু ভিটামিন A হৈছে শক্তিশালী পুষ্টি যি কোষ-ক্ষতিকাৰক মুক্ত ৰেডিকেলবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰে আৰু এণ্টিঅক্সিডেণ্ট হিচাপে কাম কৰে। এইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে চিণ্ড্ৰোম X থকা ৰোগীসকলৰ মাজত মুক্ত ৰেডিকেলৰ জৰিয়তে হোৱা ক্ষতি কাৰ্ডিওভাস্কুলাৰ ৰোগৰ এক বিপদাশংকাৰ কাৰক। ভিটামিন A – সেউজীয়া আৰু হালধীয়া ফল আৰু পাচলিত ভাল পৰিমাণত থাকে আৰু বিলাহীত লাইকোপেন আৰু আঙুৰ আৰু বেৰীত এন্থোচাইনিন থাকে। ভিটামিন E সমৃদ্ধ খাদ্যৰ ভিতৰত আছে মাকৈ (0.09 mg), কাঠবাদাম (25.86 mg), সূৰ্যমুখী বীজ (23.1 mg), পালেং শাক (1.29 mg) আৰু চয়াবীন (1.29 mg) [প্রতি 100gmত]। সেয়েহে উজ্জ্বল হালধীয়া ফল আৰু পাচলি যেনে অমিতা, কমলা, আম, ষ্ট্ৰবেৰী, বিলাহী, গাজৰ আৰু সেউজীয়া শাক যেনে মেথি আৰু পালেং শাক, বন্ধাকবি, ৰঙা ৱাইন, চাহ আৰু চয়াবীন উৎকৃষ্ট খাদ্য কিয়নো সেইবোৰৰ ভিটামিনৰ লগতে এণ্টিঅক্সিডেণ্ট গুণাগুণযুক্ত ।

খনিজ পদাৰ্থ

তিনিটা আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ খনিজ হৈছে ক্ৰমিয়াম, জিংক আৰু মেগনেছিয়াম। এই খনিজ পদাৰ্থবোৰে সঠিক ইনচুলিনৰ স্তৰ বজাই ৰখাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। এই খনিজ পদাৰ্থবোৰৰ অভাৱৰ বাবে চিণ্ড্ৰোম X-ৰ আশংকা বৃদ্ধি হয় যি কাৰ্ডিওভাস্কুলাৰ ৰোগৰ এক বিপদাশংকাৰ কাৰক। ছডিয়ামৰ অত্যাধিক গ্ৰহণ আৰু পটাছিয়ামৰ অভাবে উচ্চ ৰক্তচাপত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰা দেখা গৈছে। কম মাত্রাতকেলচিয়ামগ্ৰহণ কৰাটো হৃদযন্ত্ৰৰ বিকাৰৰ বিপদাশংকা হ’ব পাৰে।

এণ্টিঅক্সিডেণ্ট আৰু ফ্লেভ’নইড

শৰীৰে বিভিন্ন উদ্দেশ্যৰ বাবে আৰু বিভিন্ন প্ৰয়োজনীয়তা থকা কোষ-কলাসুৰক্ষিত কৰিবলৈ বিভিন্ন ধৰণৰ এণ্টিঅক্সিডেণ্ট আৰু মুক্ত মূল স্কেভেঞ্জাৰ ব্যৱহাৰ কৰে। ভিটামিন A, C আৰু E- য়ে গুৰুত্বপূৰ্ণ এণ্টিঅক্সিডেণ্টৰ ভূমিকা পালন কৰে । ভিটামিন B যদিও কাৰিকৰীভাৱে এণ্টিঅক্সিডেণ্ট নহয়, যদিও প্ৰায়ে এণ্টিঅক্সিডেণ্টৰ সৈতে সহ-কাৰক হিচাপে কাম কৰে। ফল, পাচলি, চাহ আৰু ৱাইনত ফ্লেভ’নইড প্ৰাকৃতিকভাৱে পোৱা যায়।

হৃদযন্ত্ৰৰ স্বাস্থ্য বজাই ৰখাৰ বাবে HDL আৰু LDL কলেষ্টেৰলৰ মাজৰ পাৰ্থক্য বুজাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। যদিও LDL কলেষ্টেৰলে ধমনীবোৰত প্লেক জমা হোৱাত অৰিহণা যোগাব পাৰে, হৃদৰোগৰ আশংকা বৃদ্ধি কৰে ঠিক তেনেদৰে HDL কলেষ্টেৰলে তেজৰ প্ৰবাহৰ পৰা অতিৰিক্ত কলেষ্টেৰল আঁতৰ কৰাত সহায় কৰেআৰুকাৰ্ডিওভাস্কুলাৰ প্ৰণালী সুৰক্ষিত কৰে। এক সন্তুলিত আহাৰ, নিয়মীয়া ব্যায়াম আৰু প্ৰয়োজন হ’লে ঔষধৰব্যবহাৰেস্বাস্থ্যৰ বিপদাশংকা যথেষ্ট হ্ৰাস কৰিব পাৰে। সেয়েহে আমি HDL বৃদ্ধি কৰা আৰু LDL হ্ৰাস কৰাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দি এক স্বাস্থ্যৱান হৃদযন্ত্ৰ আৰু সামগ্ৰিক সুস্থতাৰ দিশত ইতিবাচক পদক্ষেপ লোৱাটো অত্যন্ত জৰুৰী।

ফোন – ৯৪৩৫০৬৪১৭৪