কৈশোৰ বয়সত অভিভাৱকসকলৰ কৰ্তব্য়

163

ডাঃ কৰুণা হাজৰিকা

কৈশোৰ বয়স যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে এক প্ৰত্যাহ্বানমূলক সময়, যাৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে আৱেগিক, শাৰীৰিক আৰু মানসিক স্বাস্থ্যৰ পৰিৱৰ্তন। অভিভাৱকসকলে হয়তো কেতিয়াবা অনুভৱ কৰিব পাৰে যে তেওঁলোকৰ এসময়ৰ মৰমিয়াল সন্তানটো সলনি হৈছে, কিন্তু স্বাধীনতাৰ দিশত পৰিৱৰ্তনৰ বাবে এই সালসলনিসমূহ প্ৰয়োজনীয়। কিশোৰ-কিশোৰীসকলে নিজৰ পৰিচয় গঢ়ি তোলাৰ লগে লগে তেওঁলোকে প্ৰায়ে শৈশৱৰ বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে সম্পৰ্ক বিচ্ছিন্ন কৰি নতুন নতুন বন্ধু-বান্ধবীৰ প্ৰতি আগ্ৰহী হয়।  এই ব্য়ৱস্থা নিতান্তই স্ৱাভাবিক আৰু ই অৱশ্য়াম্ভাৱী । অৱশ্যে এই প্ৰক্ৰিয়াত সাহসৰ প্ৰয়োজন, কিয়নো তেওঁলোকে নিজৰ আত্মসন্মানৰ প্ৰতি ভাবুকি, যেনে চেহেৰা আৰু শৰীৰৰ গঠনৰ বিষয়ে আত্মসচেতনতা, অতিক্ৰম কৰিব লাগিব আৰু হৰম’নৰ পৰিৱৰ্তনৰ লগত সংগতি ৰাখি নিজকে পৰিচালনা কৰিব লাগিব।  গতিকে এই সময় তেওঁলোকৰ বাবে অতি জতিল সময়। সেয়ে তেওঁলোকৰ পথ প্ৰদৰ্শনৰ উৎস হৈ থাকিবলৈ আৰু সম্পৰ্ক বজাই ৰাখিবলৈ পিতৃ-মাতৃয়ে বিচাৰ কৰাতকৈ অধিক সহানুভূতিশীল হ’ব লাগিব।

কৈশোৰ অবস্থাত মাত্ৰ দৈহিক পৰিবৰ্তনেই সলনি হয় এনে নহয় ; ইয়াৰ লগে লগেই  অনুভূতি, মানসিক চাঁচল্য, আৰু মনঃস্তাত্ত্বিক পৰিবৰ্তনো হয় । প্ৰত্যেকেই নিজৰ পৰিচয়ৰ প্ৰতি আগ্ৰহী হয়, আৰু  স্বকীয়তাৰ  প্ৰতি  মনোনিবেশ কৰে যদিওবা এই বোৰৰ মাজত বহু সময়ত ভাৱ ধাৰাৰ তাৰতম্য আৰু প্ৰকাশৰ  পাৰ্থক্য  দেখা পোৱা যায়। ইয়াৰ ভিতৰতে তেওঁলোকৰ  নিজৰ মাজতে বন্ধুত্বওঁ গঢ় লৈ উঠে আৰু প্ৰায় ভাগৰে ব্য়ৱহাৰৰ পৰিবৰ্তন হোৱাও দেখা যায় । এই পৰিবৰ্তন সকলো সময়তে সকলোৰে গ্ৰহণযোগ্য় নহয়, আৰু  ইয়াৰ লগে লগেই কিন্তু বহু সময়ত  পিতৃ-মাতৃৰ লগত  মতানৈক্যৰ ও সৃষ্টি হয় । বহুতে আকৌ  নিৰ্ভিগ্নে যি কোনো কাম কৰিবৰ বাবে আগবাঢ়ি যোৱা দেখা যায়। নিজৰ মতেই নতুন নতুন কামৰ বা অনান্য উদ্ৱট কাল্পনীক  বস্তুৰ বাবেও আগ্ৰহী হোৱা পৰিলক্ষিত হয়। কেতিয়াবা আকৌ কোনো কোনোৱে গুৰু-গোঁসাই নমনা হয় আৰু বিভিন্ন ৰাগিয়াল বস্তু যেনে; চিগাৰেট, মদ, ভাং বা অনান্য় ড্ৰাগ্ছ আদিৰ প্ৰতিও আকৰ্ষিত হোৱা দেখা যায়। আকৌ কেতিয়াবা  কিছুমানে বিপদ জনক ভাৱে গাড়ী বা বাইক আদি চলোৱা আৰু অস্বাভাবিক- বেপেৰুৱা ব্যৱহাৰৰ দ্বাৰা নিজকে বেলেগ ধৰণে প্ৰতিপন্ন কৰিবৰ বাবে চেষ্টা কৰে। কেতিয়াবা ই আকৌ নিজৰ স্বাস্থ্যৰ  লগতে সামাজিক ব্যৱস্থাৰ প্ৰতিও  ক্ষতিকাৰক ৰূপে পৰিগনিত হয় । ইয়াৰ উপৰিও কেতিয়াবা হ’ৰমোনৰ প্ৰভাৱৰ বাবেই  মেজাজৰ(মুডৰ) পৰিবৰ্তন (Mood Swing) হোৱা দেখা যায় আৰু কেতিয়াবা ঘৰুৱা পৰিবেশৰ লগতে সামজিক পৰিবেশৰ ওপৰত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলোৱা পৰিলক্ষিত হয় । এই বিষয়ত কিন্তু  পিতৃ-মাতৃৰ যথেষ্ট ধৈৰ্য্য়ৰ  দৰকাৰ হয় আৰু তেওঁলোকক  বুজিবৰ বাবে চেষ্টাৰ প্ৰয়োজন । এটা উল্লেক্ষণীয় বিষয় হৈছে এই সময়তে তেওঁলোকৰ নিজৰ শাৰিৰীক পৰিবৰ্তনৰ বাবেই বা যৌন সম্বন্ধীয় জ্ঞানৰ অভাৱৰ  বাবেই  প্ৰথম পদক্ষেপ হিচাবে বিভিন্ন  ধৰনৰ  উদ্বট কাৰ্য্য় কলাপ আদি কৰা দেখা যায় । আৰু  ইয়েই কেতিয়াবা ব্যৱহাৰৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষ ভাৱে প্ৰভাৱ পেলায়।এই বিষয়ত যথেষ্ট  সহনশীল  হোৱা প্ৰয়োজন  নতুবা  কেতিয়াবা কালেই বিপৰিত হ’ব পাৰে। গতিকেই প্ৰত্যেক পিতৃ-মাতৃয়ে সময় –সুবিধা বুজি সৰুৰে  পৰাই এই বিষয়ত এটা অনুকুল পৰিবেশ গ্ঢ়ি তুলিব লাগে আৰু উপযুক্ত জ্ঞানৰ আৰম্ভনি কৰিব লাগে। অৱশ্যে আজি-কালি স্কুল আদিতো ইয়াৰ ব্যৱস্থা নোহোৱা নহয়। কিন্তু লক্ষ্য় ৰাখিব লাগিব যাতে তেওঁলোকৰ  মনত বা গোপনীয়তাত কোনো প্ৰভাৱ নপৰে।

এই সময়ত ল’ৰা-ছোৱালীক লালন-পালন কৰাত এক শক্তিশালী, সুস্থ বন্ধন গঢ়ি তোলাটো অতি জৰুৰী  আৰু পৰিয়ালৰ প্ৰতিজন সদস্যৰ  এক নিৰ্দ্দিষ্ট ভূমিকা থাকে। পিতৃ-মাতৃ, ককা-আইতা আৰু অন্যান্য যত্ন লোৱাসকলে তেওঁলোকৰ কিশোৰ-কিশোৰীৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিব লাগে, কিয়নো তেওঁলোকৰ সৈতে তেওঁলোকৰ সম্পৰ্ক বিভিন্ন কাৰণত গুৰুত্বপূৰ্ণ। তেওঁলোকে হয়তো পূৰ্বতকৈ অধিক সমালোচনামূলক, সন্দেহবাদী, কঠোৰ হোৱা পৰিলক্ষিত হয়  কিন্তু তাৰ মাজতে  কিশোৰ-কিশোৰীসকলৰ প্ৰতি সুৰক্ষামূলক হোৱাতোও কিন্তু গুৰুত্ৱপূৰ্ণ। ইয়াৰ মাজতে পিতৃ-মাতৃ আৰু কিশোৰ-কিশোৰীৰ মাজৰ ব্যৱধান সীমিত কৰিবলৈ অভিভাৱকসকলে নিজৰ ব্যক্তিগত সম্পৰ্কত এই চিন্তাবোৰৰ প্ৰতি সচেতন হোৱা উচিত। পিতৃ-মাতৃ আৰু কিশোৰ-কিশোৰীৰ মাজত হোৱা তৰ্ক অস্বাভাৱিক নহয়, কিন্তু ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে তেওঁলোকৰ মাজৰ সম্পৰ্ক বিনস্ত হ’ব। অভিভাৱকসকলে স্পৰ্শকাতৰ বিষয়ৰ ওপৰত আলোচনা কৰি উপযুক্ত  আদৰ-সন্মান সহকাৰে  সান্ত্বনা আৰু বিশ্বাস প্ৰদান কৰিব পাৰে। বহু সময়ত দেখা যায়  কিশোৰ-কিশোৰীসকলে প্ৰায়ে পিতৃ-মাতৃক শাৰীৰিকভাৱে পৰিহাৰ কৰে আৰু সাধাৰণতে কম যোগাযোগ ৰাখে। আচৰিত ধৰণে কিন্তু এইটো সাময়িক ভাৱে  বিকাশৰ ফালৰ পৰা গ্ৰহণযোগ্য। মনত ৰাখিব কিশোৰ-কিশোৰীসকলে অনেক সময়ত নিজৰ স্বাধীনতা অন্বেষণ কৰিব পাৰে, চিন্তা-চৰ্চাৰ বাবে সময় বিচাৰিব পাৰে, নিজৰ আৱেগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে আৰু অকলে থাকিলে নিজৰ পৰিচয় গঠন কৰিব পাৰে, এইয়া তেওঁলোকৰ ধাৰণা। ইয়াত বাধা প্ৰদান কৰিলে  বা  কিশোৰ-কিশোৰীসকলক অভিভাৱকৰ অসন্মতিৰ ফলত  স্ৱাভাবিকতে সংঘাতৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। সাধাৰণতে দেখা যায় কিছুমানে পিতৃ-মাতৃৰ কৰ্তৃত্ব বা নীতি-নিয়মৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰে। কিছুমান অভিভাৱকে  এই ধৰণৰ বিদ্ৰোহ দমন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, আনহাতে আন কিছুমানে ইয়াৰ লগত আপোচ কৰে বা স্বীকাৰ কৰে যে কিশোৰ-কিশোৰীসকলক  নিজৰ বাবে কিছু ব্য়ক্তিগত সুবিধা বা ব্য়ৱস্থাৰ প্ৰয়োজন । আনহাতে দেখা যায় হস্তক্ষেপৰ প্ৰয়োজন হোৱা বিদ্ৰোহৰ কাৰ্য্যবোৰেই হ’ল শিশুসকলক আত্মধ্বংসাত্মক আচৰণত লিপ্ত হোৱাৰ বা গুৰুত্বপূৰ্ণ সম্পৰ্ক বিচলিত কৰাৰ প্ৰধান কাৰণ আৰু ইয়েই সততে তেওঁলোকক বিপদত পেলায়।

কিশোৰ-কিশোৰীসকলে স্বাধীনতাৰ দিশে আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে তেওঁলোকে লিংগ, পৰিচয়, ডেটিং, মদ, ড্ৰাগছ, ধূমপানৰ বিষয়ে সিদ্ধান্ত লোৱাত বিভিন্ন সময়ত গভীৰ  প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হয়। মনোযোগেৰে তেওঁলোকৰ কথা শুনা বা আগ্ৰহী অভিভাৱকে তেওঁলোকক বলবৎ কৰিব নোৱাৰা সীমা নিৰ্ধাৰণ নকৰি সঠিক পছন্দৰ দিশত উপযুক্ত বুলি ভৱা নিৰ্দেশনা দিব পাৰে। কিশোৰ-কিশোৰীসকলে প্ৰায়ে অভিভাৱকৰ সৈতে বিশ্বাস গঢ়ি তুলিবলৈ নিজৰ বিদ্যালয় বা সমনীয়া সকলৰ স্ৱভাৱ বা অন্য়ান্য় ধাৰাসমূহৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে । আৰু কিছুমান বিশেষ পছন্দৰ পৰিণতি বা খাদ্যাভ্যাসৰ কথা  বা লোকৰ আত্মহত্যাৰ দৰে চিন্তাৰ বিপদৰ বিষয়েও আলোচনা কৰে। ই পৰো‍ক্ষভাৱে পৰিয়ালৰ সৈতে সম্পৰ্ক গঢ়াত সহায় কৰে। মুকলিমূৰীয়া আলাপ আলোচনা বা যোগাযোগে অভিভাৱকসকলক আত্মবিশ্বাসী অনুভৱ কৰাত সহায় কৰে যে তেওঁলোকৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে এতিয়া তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ  পৰোক্ষ ভাৱে বৈধতা বা তেওঁলোকৰ সমৰ্থনৰ বাবে আহিব যদিহে কথাবোৰ কৰ’বাত  ভুল হয়। এই ক্ষেত্ৰত  কিশোৰ-কিশোৰীসকলে আপোনাৰ ভালপোৱা বা প্ৰেম আৰু আপোনাৰ চিন্তাক জনাটো নিশ্চিত কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিয়নো ই ভাল জীৱন-যাপন, আধ্যাত্মিক বিকাশ আৰু ব্যক্তিগত প্ৰেম গঢ়ি উঠাত সহায় কৰে। আচৰণৰ সমস্যাই আপোনাৰ মনোযোগ আঁতৰাই পেলাব পাৰে, কিন্তু যেতিয়া তেওঁলোকে ক্ষুন্ন বা বিচলিত অনুভৱ কৰে তেতিয়া সেইবোৰ  কিন্তু সমাধান কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। অনুকুল যোগাযোগৰ অসুবিধাই পৰিয়ালৰ সম্পৰ্কীয় সমস্যা এটাক ঢাকি ৰাখিব পাৰে, কিন্তু শক্তিশালী সম্পৰ্কই আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীক আপুনি দিবলগীয়া পৰামৰ্শসমূহ চিনি পোৱা আৰু ইয়াৰ প্ৰতি অনুগত হোৱাত  সহায় কৰিব পাৰে। সম্পৰ্কৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ মনোযোগ আদায় কৰি পিতৃ-মাতৃয়ে নিজৰ কিশোৰক ভালকৈ তেওঁলোকৰ শ্ৰীবৃদ্ধি আৰু মানসিক বিকাশত সহায় কৰিব পাৰে। এইক্ষেত্ৰত পৰিয়ালৰ প্ৰতিজন সদস্যৰ এটা উল্লেখযোগ্য ভূমিকা আছে। মাতৃৰ কাম কিশোৰকালীন মূল্যবোধ শিকোৱা। দেউতাকৰ কাম হ’ল ইয়াৰ প্ৰতি নজৰ দিয়া আৰু বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ সহায় সহযোগ আগবঢ়োৱা। দাদা-বৌৰ  বিভিন্ন সময়ত  ফূৰ্তী-ফাৰ্তাৰ মাজেৰে শি‍ক্ষা দিয়াৰ  পাল! কিশোৰ-কিশোৰীৰ কথা শুনিবলৈ ককা-আইতাসকলৰ সময় আৰু ধৈৰ্য্য থাকে, আনহাতে পিতৃ-মাতৃ দুয়ো কামত ব্যস্ত হৈ  দৈনিক পৰিয়ালটোক পোহপাল দিয়াৰ দায়িত্ৱও থাকে। ককা-আইতাই নাতি-নাতিনীক এনেদৰে জ্ঞান, মৰম আৰু গ্ৰহণযোগ্যতা প্ৰদান কৰাৰ এক অনন্য সুযোগ পায়, যদিহে তেওঁলোকে নিজৰ সম্পৰ্কক প্ৰথম স্থানত ৰাখে। ইয়াৰ উপৰিও ককা-আইতাই পিতৃ-মাতৃৰ ভূমিকাক প্ৰয়োজন সাপেক্ষে বৈধতা প্ৰদান কৰিব পাৰে আৰু নাতি-নাতিনীৰ মূল্যৰ শলাগ ল’ব পাৰে। ই এটা ডাঙৰ আৰু উল্লেক্ষণীয় সহায়ক পদক্ষেপ। অভিভাৱকসকলে মূল্যবোধ প্ৰদান কৰি, অভিজ্ঞতা ভাগ-বতৰা কৰি, বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ মূল্য়বোধৰ জ্ঞান  আৰু সময় দি নিজৰ কিশোৰ-কিশোৰীৰ মূল প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰাত মনোনিৱেশ কৰিব লাগে। অভিভাৱকসকলে আপ্লূতহৈ বা অতিমাত্ৰা ভোগ-বিলাশত মনদি ল’ৰা-ছোৱালীৰ মন আকৰ্ষণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ পৰিৱৰ্তে পৰিয়ালৰ সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলা আৰু একেলগে সময় কটোৱাত গুৰুত্ব দিব লাগে। এইটো মনত ৰখা উচিত যে যদি আপোনাৰ কিশোৰটোৱে আপোনাৰ লগত সম্পৰ্ক বিচৰা যেন নালাগে, তেন্তে সেয়া সদায় দুৰ্বল অভিভাৱকত্ব বা মৰমৰ অভাৱৰ লক্ষণ নহয়। অতি উত্তম ধৰণেৰে পতিপালন কৰা ঘৰতো কিশোৰ-কিশোৰীসকলে অসুবিধা পায় আৰু সদায়েই আপোনাৰ প্ৰচেষ্টাৰ প্ৰতি  সঁহাৰি নিদিবও পাৰে। এইয়া সময়ৰ আহ্ৱান বুলি ধৰিলৈ পূণৰ বাৰ তেওঁলোকক আকোৱালী লোৱাৰ চেষ্টা কৰিব লাগিব ।

এই ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীৰ প্ৰয়োজন, আৱেগ আৰু অভাৱৰ ক্ষেত্ৰসমূহ বিবেচনা কৰি আপোনাৰ সম্পৰ্কক পুনৰ মূল্যায়ন কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীৰ লগত আলাপ আলোচনা কৰক আৰু তেওঁলোকৰ অভাৱৰ বিষয়ে কথা পাতক, প্ৰশ্ন কৰক, আৰু সেই অনুসৰি প্ৰয়োজন হ’লে আপোনাৰ জীৱনশৈলী সাল-সলনি কৰক। আপোনাৰ শিশুটি ডাঙৰ হোৱাৰ লগে লগে আপুনি তেওঁলোকৰ সৈতে যোগাযোগৰ ধৰণ সলনি কৰিব পাৰিব লাগিব। আপুনি আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীৰ পিছত “যোৱা” উচিত, তেওঁলোকৰ কথা বা কাম যিয়েই নহওক কিয়। কিশোৰ-কিশোৰীসকলে কেৱল আপোনাৰ লগত  সংযোগ হেৰুৱাৰ পৰা আপুনি  নিৰবতা অৱলম্বন কৰা বা আতৰি থকাৰ বাবেই আপোনাক তেওঁলোকৰ জীৱনত বিচৰাটো কেতিয়াও বাধ্যতামূলক নহয় বুলি ভৱাৰ স্থল থাকে। তথাপিতো কিন্তু আপোনাৰ উপস্থিতি গুৰুত্বপূৰ্ণ, যদিও তেওঁলোকে মুক্ত ভাৱে ইয়াক প্ৰকাশ নকৰে । যিকোনো পৰিস্থিতিতে আপুনি আপোনাৰ  কিশোৰ-কিশোৰীৰ পিছে পিছে গৈ থাকিব, কিয়নো ইয়েই আপোনাৰ সম্পৰ্কত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাব।

কিশোৰ-কিশোৰী ডাঙৰ হৈ অহাৰ লগে লগে পিতৃ-মাতৃয়ে ক্ৰমান্বয়ে নিজৰ কিশোৰ-কিশোৰীক অধিক দায়িত্ব আৰু স্বায়ত্তশাসন দিব লাগে। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ সম্পৰ্ক আগবাঢ়ি যোৱাত সহায়ক হয় আৰু দায়িত্ববোধৰ বিষয়ে অৱগত হয়। পিতৃ-মাতৃয়ে কিশোৰ-কিশোৰীৰ যিকোনো সৰু বা ডাঙৰ সফলতাক আনন্দ মনৰে সমৰ্থন কৰা  আৰু প্ৰয়োজন সাপেক্ষে তাক উদযাপন কৰা উচিত । আকৌ  কোনো ক্ষেত্ৰত  ভুল হ’লে তাক শিকাই দিয়াতো প্ৰধান কাম। আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীক পৰিপক্ক প্ৰাপ্তবয়স্ক হ’বলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়াটোৱেই হৈছে প্ৰতিজন অভিভাৱকৰ চূড়ান্ত লক্ষ্য। ল’ৰা-ছোৱালীৰ কথা শুনাটো এনে এক মূল্যৱান দক্ষতা যাৰ বাবে একাগ্ৰতা আৰু ইচ্ছাকৃতভাৱে শুনাটো; প্ৰয়োজন হলে নাটকীয় হোৱাতো বাধা নাই আৰু কোনো ক্ষেত্ৰতে যাতে সমালোচনা আগবঢ়োৱা নহয় তালৈ লক্ষ্য় ৰখা উচিত। এনে ধৰণৰ আলাপ আলোচনাই পিতৃ-মাতৃ আৰু কিশোৰ-কিশোৰীৰ মাজত বন্ধন মজবুত কৰে। অভিভাৱকসকলেও নিজৰ কিশোৰ-কিশোৰীৰ বন্ধু-বান্ধৱী, শিক্ষা বা দৈনিক ৰুটিনৰ ওপৰত নজৰ ৰাখিব লাগে আৰু হঠাতে হ’ব পৰা যিকোনো পৰিৱৰ্তনৰ বিষয়ে মুক্ত ভাৱে আলোচনা কৰিব পাৰে। পৰিয়ালৰ মাজত কথা-বতৰা চলি থাকিবলৈ বিভিন্ন সৰু বৰ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰক আৰু ব্যক্তিগত বিষয়ৰ ওপৰত মুকলিকৈ আলোচনা কৰক। এইদৰে কঠিন সময়ত প্ৰত্য়েকৰে সম্পৰ্কটো বাঢ়িব আৰু ক্ৰমান্ৱয়ে মজবুত হ’ব ।

আজিৰ জীৱন প্ৰনালী  যঠেষ্ট কঠিন হোৱাৰ বাবে অভিভাৱকত্বক সকলো সময়তে বেছি গুৰুত্বসহকাৰে লোৱা উচিত নহয়। নিজকে লৈ, চতুৰ কৌতুকত, আৰু আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীয়ে শ্বেয়াৰ কৰা আমোদজনক ভিডিঅ’ত সমানে ভাগ লোৱা আৰু আগ্ৰহেৰে বা হাঁহিৰে গ্ৰহণ কৰাতো অতি গুৰুত্ৱ পূৰ্ণ। ইজনে সিজনৰ সংগ উপভোগ কৰাৰ উপযুক্ত পদ্ধতি অন্বেষণ কৰক। পৰাপক্ষত নতুন  স্মৰনীয় পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰিবলৈ, নতুন ঠাইলৈ ফুৰিবলৈ যোৱা বা নতুন অভিজ্ঞতাৰ পৰিকল্পনা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ প্ৰয়োজনো আছে। কেতিয়াবা, কঠিন সময়ত আপোনাক সান্ত্বনা দিবলৈ সেই সুখদায়ক স্মৃতিবোৰ আপোনাৰ হাতত থাকিব আৰু সময়ত ফলপ্ৰচু হ’ব। আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীয়ে আপোনাক আন সকলোতকৈ ওপৰত উচ্চ দৃষ্টিৰে চাব, আৰু সম্পৰ্কত কি অন্তৰ্ভুক্ত হয় সেই বিষয়ে শিকাবলৈ আপুনি এজন আদৰ্শ  আৰু  প্ৰশিক্ষক হ’ব লাগিব। মনত ৰাখিব সন্মান,  দয়া, নিস্বাৰ্থতা, অমায়িকতা,কথা শুনা আৰু মমতা  সকলোবোৰ এই অংশীদাৰিত্বৰে  সমীকৰণৰ অংশ! আপুনি কি কয় বা কেনেকৈ জীয়াই থাকে তাতকৈ আপুনি আপোনাৰ ব্যৱহাৰৰ দ্বাৰা কি প্ৰদৰ্শন কৰে সেয়া বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ। আপুনি যি শিকায়, তাতকৈ আপুনি আনৰ বাবে আপোনাৰ প্ৰদৰ্শণ আৰু তাক  কেনেকৈ  দাঙি ধৰে সেয়া বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ। আপুনি  মনত ৰাখিব লাগিব যে আপুনি এনে এটা শক্তি যিয়ে আপোনাৰ কিশোৰ-কিশোৰীক প্ৰয়োজনৰ সময়ত তেওঁলোকৰ প্ৰতি পিঠি নিদি, তেওঁলোকক স্থিৰ কৰি ৰখাৰ স্তম্ভ আৰু আন্ধাৰত পোহৰৰ উৎস।

বৰ্তমানে সমগ্ৰ বিশ্বতে এই কিশোৰ-কিশোৰী সকলক একোজন উন্নতিৰ সমল ব্যক্তি হিচাবে গণ্য  কৰা হয় আৰু এই বিষয়ত প্ৰতি গৰাকীকে লিংগ নিৰ্বিশেষে অন্ততঃ ছেকেন্দাৰী শিক্ষাৰ ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। বিশেষকৈ প্ৰতি গৰাকী ছোৱালীৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষ ব্যৱস্থা লোৱা হৈছে। ইয়াৰ উদ্দেশ্য হৈছে যাতে শিক্ষাৰ দ্বাৰা প্ৰতিগৰাকী কিশোৰ-কিশোৰীক  অৰ্থনৈতিক ভাৱে সুস্থ আৰু কৰ্মক্ষম কৰি বৰ্তমানে থকা দৰিদ্ৰতা দুৰ কৰি একো একোজন সুদক্ষ নাগৰিক হৈ নিজৰ লগতে  দেশৰো উন্নতিত উল্লেক্ষযোগ্য অৱদান আগবঢ়াব পাৰে।  এইটো ও অনুধাৱন কৰা হৈছে যে প্ৰতিগৰাকী কিশোৰ-কিশোৰীৰে নিজস্ৱ প্ৰতিভা বা সামৰ্থ আছে আৰু তেওঁলোকে নিজকে প্ৰতিস্থা কৰিব পৰাৰ যোগ্য়তাও  আছে। লগতে এইটোৰ প্ৰতিও লক্ষ্য় ৰখা হৈছে ,যাতে প্ৰতি গৰাকীয়েই  নিজৰ ইচ্ছা অনুযায়ী  দিক নিৰ্ণয়  কৰিব পাৰে আৰু  অনাগত দিনত নিজৰ লগতে আনৰো উন্নতি সাধন কৰি দেশৰ উন্নতিতো সহায় সহযোগ আগবঢ়াব পাৰে। এই বিষয়ত আমাৰ সকলোৰে চেষ্টা আৰু অৰিহণা থাকিলে অমি সুদূৰ ভবিষ্য়তে এখন সুস্থ ,সবল আৰু শিক্ষিত যুব-শক্তিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত সমাজ ব্য়ৱস্থাৰ পৰিকল্পনা কৰিব পাৰো।

ফোনঃ ৯৮৬৪০১৮৬৬৫

You might also like

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.